Sialon, azotek krzemu, rurki ochronne termopar do zastosowań wysokotemperaturowych do 1400 °C

Sialon Ultra™ jest preferowanym wyborem. Ponownie, oferując wyjątkowe właściwości fizyczne, rury ochronne termopar Sialon mogą być stosowane w temperaturach do 1800°C. (w kontrolowanej atmosferze).

Posiadamy w magazynie osłony rur termoparowych z sialonu o dwóch standardowych średnicach i długościach od 150 mm do 1600 mm. Mogą obowiązywać koszty oprzyrządowania. Elementy magazynowe mają standardowy rowek. Gazoszczelne adaptery ze stali nierdzewnej są specjalnie przystosowane do osłon rur termoparowych. Przetestuj nasz nowy adapter zaworu do niskociśnieniowych maszyn odlewniczych.

Osłony termopar Sialon są dostępne w szeregu standardowych rozmiarów, które są zwykle dostępne w ciągu 2 tygodni.

Jak działa rurka ochronna termopary Sialon z azotku krzemu ?

Dzięki uprzejmości ExplainthatStuff.com

Pierwszą osobą, która odkryła, że jeśli dwa końce metalu będą miały różne temperatury, popłynie przez nie prąd elektryczny, był niemiecki fizyk Thomas Seebeck (1770-1831). Jest to jeden ze sposobów określenia tego, co obecnie znane jest jako efekt Seebecka lub efekt termoelektryczny. Seebeck odkrył, że sprawy stały się bardziej interesujące, gdy badał je dalej. Jeśli połączył ze sobą dwa końce metalu, prąd nie płynął; podobnie, prąd nie płynął, jeśli oba końce metalu miały tę samą temperaturę.

Grafika: Podstawowa idea termopary: dwa różne metale (szare krzywe) są połączone ze sobą na dwóch końcach. Jeśli jeden koniec termopary zostanie umieszczony na czymś gorącym (złącze gorące), a drugi koniec na czymś zimnym (złącze zimne), powstaje napięcie (różnica potencjałów). Można je zmierzyć, umieszczając woltomierz (V) na obu złączach.

Seebeck powtórzył eksperyment z innymi metalami, a następnie spróbował użyć dwóch różnych metali razem. Skoro sposób, w jaki energia elektryczna lub ciepło przepływa przez metal, zależy od wewnętrznej struktury materiału, to prawdopodobnie można zauważyć, że dwa różne metale będą wytwarzać różne ilości energii elektrycznej, gdy zostaną podgrzane do tej samej temperatury. Co więc zrobić, jeśli weźmiesz pasek o równej długości z dwóch różnych metali i połączysz je ze sobą na dwóch końcach, tworząc pętlę. Następnie zanurz jeden koniec (jedno z dwóch połączeń) w czymś gorącym (np. w zlewce z wrzącą wodą), a drugi koniec (drugie połączenie) w czymś zimnym. Wówczas okaże się, że przez pętlę (która w rzeczywistości jest obwodem elektrycznym) przepływa prąd elektryczny, a wielkość tego prądu jest bezpośrednio związana z różnicą temperatur między dwoma złączami.

Kluczową rzeczą do zapamiętania w przypadku efektu Seebecka jest to, że wielkość wytworzonego napięcia lub prądu zależy wyłącznie od rodzaju metalu (lub metali) i różnicy temperatur. Do wytworzenia efektu Seebecka nie jest potrzebne połączenie między różnymi metalami, a jedynie różnica temperatur. W praktyce jednak termopary wykorzystują metalowe złącza.